وقتی توی ماشین پشت رُل میشینم، همیشه حواسم هست شیشۀ ماشین رو جوری تنظیم کنم تا باد فُرم موهامو به هم نزنه.
از موقعی که به خدمت شدیدا مقدس اعزام شدم تا حالا چند بار شده که طبق عادت همیشگی شیشه رو بر حسب معادلات ایرودینامیکی تنظیم کردم ولی یهو یادم مياد که چه بلایی سرم اومده و به خودم میگم بیچاره! تو دیگه کچل کردی! میفهمی؟
در همین راستا یکی از همدوره ای هام تعریف میکنه هنوز وقتی که میخواد بره بیرون، شونه دستش میگیره و میره جلو آینه که تازه یادش میاد که یه کچل بدبخته!